نقش مدیریت ورزش در طراحی آمیزه بازاریابی گردشگری ورزشی

هدف: هدف این پژوهش پاسخ­گویی به این سؤال است که آیا مدیریت ورزشی، خود باید به طراحی آمیزه بازاریابی گردشگری ورزشی بپردازد؛ یا اینکه آمیزه بازاریابی از پیش طراحی شده را اجرا نماید. روش­شناسی: روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است که به صورت پیمایشی انجام شده است. نمونه آماری پژوهش شامل 362 نفر از خبرگان و کارشناسان و صاحب نظران در زمینه گردشگری ورزشی و گردشگران ورزشی داخلی و خارجی شرکت کننده در رویدادهای ورزشی به میزبانی تهران بودند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامۀ محقق ساخته­ای است که حاوی 24 سؤال از نوع مقیاس 5 رتبه­ای «لیکرت» است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان مدیریت ورزشی و روایی سازه با بهره گیری از تحلیل عاملی اکتشافی مورد تائید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از روش «آلفای­کرونباخ» مورد بررسی قرار گرفت (cronbach'salpha=0.775). برای تجزیه و تحلیل داده ها از بستۀ نرم افزاری19  spss به منظور انجام آمار توصیف و تحلیل عاملی اکتشافی و نرم افزار لیزرل برای انجام تحلیل عاملی تأییدی و مدل سازی معادله ساختاری (sem) استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که شاخص های برازش مدل تأثیر مدیریت ورزشی بر آمیزه بازاریابی گردشگری ورزشی بهتر از شاخص­های برازش مدل تأثیر آمیزه بازاریابی گردشگری ورزشی بر مدیریت ورزشی بود. در این مدل ضریب اثر رابطۀ بین مدیریت ورزشی و آمیخته بازاریابی گردشگری ورزشی 21/1 است. علاوه بر این، از میان متغیرهای مربوط به آمیخته بازاریابی گردشگری ورزشی شواهد فیزیکی بیشترین بار عاملی (84/0) را دارد. همچنین از عناصر مربوط به مدیریت ورزشی، عامل برگزاری مناسب رویداد بار عاملی (51/0) بیشتری دارد. نتیجه­گیری: بر اساس نتایج می­توان گفت این مدیریت ورزش است که باید آمیزه بازاریابی گردشگری ورزشی را طراحی و سپس اجرا نماید. واژه های کلیدی: گردشگری ورزشی، آمیزه بازاریابی، مدیریت ورزش.